Πόσες φορές έχω φαντασιωθεί αυτή τη σκηνή.
Βλέπω το μαύρο αμάξι από μακριά.
Συνεχίζω με σταθερό βήμα κατευθυνόμενη προς αυτό.
Ανοίγω την πόρτα.
Μπαίνω μέσα.
Κάθομαι.
Βγάζω το CD από την τσάντα.
Το βάζω να παίξει.
Ανοίγω τα παράθυρα.
Πατάω play.
Βάζεις μπρος.
Αμίλητοι. Στην Εθνική. Με τα παράθυρα ανοιχτά διάπλατα.
Υπό τον ήχο αυτού του τραγουδιού.
Κάποια στιγμή σταματάς.
Με αρπάζεις ,με φιλάς και μετά..
Τα λόγια περισσεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου